به گزارش شهرآرانیوز، خانه تئاتر کوهستان، یکی از پاتوقهای جریانساز و مردمی تئاتر مشهد، تعطیل شد؛ تعطیلی تلخ که نه از دل رکود فرهنگی، که از فشارهای اداری، موانع زیرساختی و نابرابریهای اقتصادی سر برآورد.
این مجموعه که در سالهای گذشته با اتکا به سرمایه شخصی و انگیزههای فرهنگی فعالیت میکرد، مأمن صدها هنرمند، هنرجو و گروه نمایشی بود. اما حالا با بیمهری نهادهای مسئول و برخوردهایی که هیچ تفاوتی میان یک مرکز فرهنگی و یک پروژه تجاری قائل نیستند، چراغش خاموش شده است.
مدیر خانه تئاتر کوهستان، در گفتوگو با ما، از روند طاقتفرسای حفظ این فضا، تلاشهای بینتیجه و آیندهای نامعلوم برای هنرمندان وابسته به این خانه میگوید.
مسعود عقلی با اشاره به چالشهای زیرساختی، اصلیترین مانع ادامه فعالیت خانه تئاتر کوهستان را نبود نگاه حمایتی در نهادهای دولتی مشهد بیان میکند و میگوید: ما برای فعالیت فرهنگی در فضاهای مسکونی، مجوز داریم، اما وقتی مجبور میشویم ملکهای ویلایی قدیمی را برای ادامه کار انتخاب کنیم، شهرداری با ما همانگونه برخورد میکندکه با یک پروژه تجاری رفتار میکند. در نتیجه، به کمیسیون ۱۰۰ ارجاع شدیم و جریمه شدیم.
او ادامه داد: چند ماه گذشته از مدیرکل وقت فرهنگ و ارشاد اسلامی، نامهای گرفتم که شهرداری منطقه در این زمینه همکاری نکرد. در حالی که تمام تلاش ما فقط حفظ یک فضای فرهنگی زنده بود.
مدیر خانه تئاتر کوهستان با اشاره به فشارهایی که بر دوش بخش خصوصی فعال در فرهنگ است، توضیح میدهد: برای سر پا نگه داشتن این فضا، ماشینم را فروختم، هرچه داشتم صرف کردم. اما حالا که مجبور به تخلیه هستیم، نه فقط زیان مادی خواهیم دید که درد ترک پاتوقی، که برای صدها هنرمند و هنرجو مأمن بوده است، نیز بر این زیان افزوده شده است.
عقلی اضافه میکند: حجم هزینهها قابل جبران نیست. ما مصالح و هزینهای صرف فضایی کردیم که حالا باید رها کنیم نمیتوانیم دیوار و پنجره را با خود ببریم.
او توضیح میدهد: خانه تئاتر کوهستان، صرفاً یک ساختمان نبود. در طول سالهای فعالیت، بیش از ۳۰۰ نفر از هنرمندان و هنرجویان بهصورت مستقیم با این مجموعه در ارتباط بودهاند. ما بیش از ۱۰۰ هنرجوی فعال داشتیم که بعد از آموزش، بهعنوان بازیگر، دستیار کارگردان یا عوامل تولید جذب نمایشها میشدند. همین حالا در مرحله تولید نمایشی به نام دریاچه قو هستیم که سه نفر از دستیارهایش از همین هنرجویاناند.
مدیر خانه کوهستان تأکید میکند: بهعنوان بخش خصوصی مسئولیت اجتماعی را پذیرفته، اما امکاناتی برای ایفای کامل آن ندارد. من آدمی نیستم که دنبال کمکخواهی باشم. فقط میخواهم فضاهایی مثل ما را مثل سرمایهگذارهای سودمحور نبینند. ما نه سودی میبریم و نه دنبال منفعت مالی هستیم. اما باید حداقل اجازه ادامه فعالیت را داشته باشیم.
عقلی در پایان تصریح میکند: فعالیت خانه تئاتر کوهستان به شکل مجازی ادامه مییابد. ما فضای مجازی کوهستان را زنده نگه میداریم تا ارتباطمان با مخاطبان قطع نشود. شاید روزی دوباره توانستیم فضایی دیگر را زنده کنیم.